Wypowiedzenie i ochrona przed wypowiedzeniem
Wypowiedzenia nie można złożyć w dowolnej formie. Musi ono zostać złożone na piśmie. Pracobiorca objęty jest ogólną ochroną przed wypowiedzeniem wynikającą z ustawy o ochronie przed wypowiedzeniem, jeśli pozostawał w stosunku pracy przez okres dłuższy niż 6 miesięcy i w zakładzie zatrudnionych jest ponad 10 pracowników (osoby uczące się zawodu nie są wliczane, osoby zatrudnione w częściowym wymiarze są uwzględniane odpowiednio do ich udziału). Ustawa o ochronie przed wypowiedzeniem wymaga socjalnego usprawiedliwienia wypowiedzenia, tzn. wypowiedzenie musi być uwarunkowane przyczynami tkwiącymi w osobie lub w zachowaniu pracobiorcy lub pilnymi wymaganiami zakładowymi.
Jeśli w zakładzie istnieje rada zakładowa, to należy jej wysłuchać przed każdym wypowiedzeniem. Wypowiedzenie złożone bez wysłuchania opinii rady zakładowej jest nieskuteczne. W pewnych przypadkach rada zakładowa może sprzeciwić się wypowiedzeniu.
Jeśli pracobiorca chce uzyskać bezskuteczność wypowiedzenia, musi w ciągu trzech tygodni od doręczenia pisemnego wypowiedzenia wytoczyć powództwo przed właściwym sądem pracy.
Szczególną ochroną przed wypowiedzeniem objęte są np. kobiety w czasie ciąży oraz w okresie do czterech miesięcy po porodzie, osoby uczące się zawodu i ludzie o wysokim stopniu inwalidztwa. W odniesieniu do tych pracobiorców istnieje zakaz wypowiedzenia lub też pracodawca może wręczyć wypowiedzenie tylko w wyjątkowych przypadkach po uprzednim zasięgnięciu zgody urzędu państwowego. Bliższych informacji może udzielić m.in. rada zakładowa lub związki zawodowe.
Drukowanie: