Obyczaje Wielkanocne
Z Wielkanocą wiąże się ogień wielkanocny i świeca wielkanocna. Symbolizuje ona Jezusa Zmartwychwstałego, który zwyciężył śmierć i zmartwychwstał. W licznych ludowych obyczajach wiosennych zachowały się motywy mistyczne i przedchrześcijańskie, do których dołączono później symbolikę chrześcijańską. Dwa centralne symbole to jaja wielkanocne i zając wielkanocny. Według prastarych wierzeń jajko jest źródłem wszelkiego życia. Zając uważany jest za symbol płodności. Od wielu wieków jaja wielkanocne maluje się na kolorowo. W niedzielę wielkanocną rodzice chowają pomalowane jaja, zajączki z czekolady oraz inne słodycze, a dzieci szukają ich w mieszkaniu lub ogrodzie.
W wierszu „Der Osterspaziergang“ (spacer wielkanocny) najwybitniejszy niemiecki poeta, Johann Wolfgang von Goethe, opisuje koniec zimy i rozpoczynającą się wiosnę.
Vom Eise befreit sind Strom und Bäche
Durch des Frühlings holden, belebenden Blick,
Im Tale grünet Hoffnungsglück;
Der alte Winter, in seiner Schwäche,
Zog sich in rauhe Berge zurück.
(…)
Jeder sonnt sich heute so gern.
Sie feiern die Auferstehung des Herrn,
Denn sie sind selber auferstanden.
(…)
Selbst von des Berges fernen Pfaden
Blinken uns farbige Kleider an.
Ich höre schon des Dorfs Getümmel,
Hier ist des Volkes wahrer Himmel,
Zufrieden jauchzet groß und klein:
Hier bin ich Mensch, hier darf ichs sein!
Marsz wielkanocny to akcja protestacyjna ruchu pokojowego. Pierwszy marsz wielkanocny odbył się w Niemczech w 1960 roku. W czasie Świąt Wielkanocnych pacyfiści organizują marsze protestu przeciwko wojnie i zbrojeniom.