Dni pamięci
W pewnych dniach, mimo że nie są one oficjalnymi świętami, w Republice Federalnej Niemiec wspomina się ważne wydarzenia z historii kraju.
27 stycznia 1945 roku obóz koncentracyjny w Oświęcimiu został oswobodzony przez sowiecką Armię Czerwoną. Oświęcim jest uznawany za synonim „Holocaustu“: unicestwienia ponad 6 milionów europejskich Żydów, cyganów, homoseksualistów, osób upośledzonych i o innych orientacjach politycznych przez nazistów.
Druga Wojna Światowa zakończyła się 8 maja 1945 roku bezwarunkową kapitulacją Niemiec przed siłami alianckimi.
Od 23 maja 1949 roku obowiązuje Konstytucja RFN w postaci „ustawy zasadniczej“.
17 czerwca 1953 roku krwawo stłumiono powstanie robotnicze w NRD. Do zjednoczenia Niemiec dzień 17 czerwca był świętem narodowym w RFN.
Wysocy niemieccy wojskowi pod dowództwem Claus’a Schenk’a Grafa von Stauffenberga (1907-1944) chcieli w dniu 20 lipca 1944 roku zabić Adolfa Hitlera w zamachu bombowym. Zamach nie powiódł się a sprawców zabito.
13 sierpnia 1961 roku reżim NRD zagrodził w Berlinie wszystkie przejścia do zachodniej części miasta. Zapoczątkowało to budowę Muru Berlińskiego i płotu granicznego pomiędzy Wschodem i Zachodem.
1 września 1939 roku atakiem Niemiec na Polskę rozpoczęła się Druga Wojna Światowa.
9 listopada w historii Niemiec jest dniem godnym uwagi pod wieloma względami.
Dni około 9 listopada 1918 roku uznawane są za okres niemieckiej „rewolucji listopadowej“. Pod koniec Pierwszej Wojny Światowej doszło do powstań robotników i żołnierzy przeciwko staremu porządkowi. Wilhelm II, ostatni niemiecki Cesarz, musiał abdykować. Ponadto proklamowano pierwszą Republikę Parlamentarną – „Republikę Waimarską“. Prezydentem Rzeszy został socjaldemokrata Friedrich Ebert.
W wieczór poprzedzający 9.11.1923 r. Adolf Hitler wywołał w Monachium „narodową rewolucję“ i uznał rząd bawarski oraz rząd Rzeszy za obalony Zaimprowizowana próba puczu Hitlera nie powiodła się. Marsz zorganizowany rankiem 9 listopada pod przewodnictwem Hitlera i Ludendorffa zakończył się akcją policji krajowej przy Feldherrenhalle (Hali Przywódców).
9 listopada 1938 roku narodowi socjaliści i ich sympatycy w całym kraju napadli na synagogi i podpalili żydowskie świątynie i sklepy. Wiele synagog i skarbów żydowskiej wspólnoty religijnej zostało tego dnia zniszczonych bezpowrotnie. W języku władców narodowo-socjalistycznych ta noc pogromu, w nawiązaniu do odłamków tłuczonych szyb, nazwana została „nocą kryształową“.
W 1989 roku 9 listopada w Berlinie otworzono przejścia graniczne pomiędzy wschodem i zachodem: był to tzw. „upadek muru“. Dzień ten uznawany jest za symboliczny początek ponownego niemiecko-niemieckiego zjednoczenia.
16 listopada jest dniem pamięci ofiar wojny i przemocy. „Neue Wache“ (Nowa Warta) w Berlinie jest centralnym miejscem pamięci Republiki Federalnej Niemiec.
10 grudnia 1948 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) uchwaliła międzynarodową Deklarację Praw Człowieka.
Drukowanie: