Zdrowie

Ostry dyżur

Jeśli ktoś w nocy lub w czasie weekendu pilnie potrzebuje pomocy medycznej, może udać się do ambulatorium lub na „ostry dyżur“ do szpitala lub wezwać lekarza dyżurnego. Adresy i numery telefonów lekarzy znajdują się w lokalnej prasie w rubryce „Notdienst“ (ostry dyżur) lub „Ärztlicher Notdienst“ (ostry dyżur lekarski) lub w książce telefonicznej.

Numer ogólnego telefonu ratunkowego w całych Niemczech to 110 (policja) lub 112 (straż pożarna).

Lekarze

Oprócz lekarzy medycyny ogólnej są też tzw. lekarze specjaliści (okuliści, dermatolodzy, itd.). Z reguł każdy ma swojego lekarza medycyny ogólnej jako lekarza domowego („Hausarzt“). Lekarz ten kieruje swoich pacjentów do odpowiednich lekarzy specjalistów („Fachärzte“). W przypadku określonych dolegliwości można też udać się bezpośrednio do specjalisty. Lekarze mają określone godziny przyjęć, w czasie których przyjmują pacjentów. Zaleca się uzgodnić termin wizyty, gdyż czas oczekiwania jest z reguły dość długi. W przypadku nagłych bólów, pomoc udzielana jest także bez uzgodnionego terminu. Nazwiska i adresy lekarzy znajdują się w książce branżowej, na „Żółtych Stronach“ i są podane wg specjalizacji.

Oprócz pomocy lekarskiej w nagłych przypadkach ważne są też regularne badania profilaktyczne. Dotyczy to przede wszystkim regularnych badań u małych dzieci, opieki dentystycznej i profilaktyki u mężczyzn i kobiet powyżej 35 roku życia. Szczegółowych informacji udzielają lekarze, kasy chorych i urzędy ds. zdrowia.

Od 1.1.2004r. – w zależności od kasy chorych – przy pierwszej wizycie u lekarza płacicie Państwo raz na kwartał opłatę w wysokości 10 euro, niezależnie od tego, czy udajecie się Państwo do lekarza domowego, do specjalisty, czy do psychoterapeuty. W przypadku wizyty u lekarza wynikającej z przekazania od lekarza nie musicie Państwo płacić tej opłaty. Dzieci i młodzież do 18-go roku życia są zasadniczo zwolnione z wszystkich dopłat i opłaty kwartalnej. Opłaty kwartalnej nie pobiera się za dwa stomatologiczne badania kontrolne w ciągu roku. Również profilaktyka, badania umożliwiające wczesną diagnozę oraz szczepienia ochronne nie podlegają opłacie kwartalnej.

Szpitale

Z wyjątkiem niewielu prywatnych klinik wszystkie szpitale są do dyspozycji osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym. Zazwyczaj pacjenci są kierowani do szpitala przez lekarza. Kasa chorych pokrywa koszty. Pacjenci muszą jednak partycypować w kosztach.

Szczepienia

O koniecznych szczepieniach, szczególnie dla noworodków i małych dzieci, informują lekarze oraz miejskie urzędy ds. zdrowia.

Apteki i lekarstwa

W Republice Federalnej Niemiec lekarstwa są dostępne tylko w aptekach. Większość lekarstw jest dostępna tylko na receptę. Są to tzw. leki wydawane z przepisu lekarza. Na te leki lekarz musi wypisać receptę. Receptę realizuje się w aptece. Po przedłożeniu recepty pacjent za określoną opłatą otrzymuje lekarstwa. Rodziny o niskich dochodach mogą złożyć w kasie chorych wniosek o zwolnienie z tego obowiązku dopłaty („Zuzahlungspflicht“).

Lekkie środki przeciwbólowe, jak np. tabletki od bólu głowy są dostępne w aptekach bez recepty.

Pacjenci prywatni (zob. rozdział Ubezpieczenie zdrowotne) muszą najpierw sami zapłacić za lekarstwa. Pokwitowanie muszą przedłożyć w prywatnej kasie chorych, która dokonuje zwrotu kosztów.

O każdej porze dnia i nocy przynajmniej jedna apteka w okolicy pełni dyżur. W obszarach wiejskich trzeba być może udać się do najbliższej miejscowości. Adresy znajdują się w lokalnej prasie w rubryce „Apotheken-Notdienst“ (dyżurne apteki). Poza tym w każdej aptece znajduje się informacja o najbliższej otwartej aptece.

Aids

W sprawie pytań dotyczących HIV lub AIDS można zwracać się zarówno do lekarzy, jak i do miejskiego urzędu ds. zdrowia lub specjalnych poradni ds. AIDS. Prezerwatywy są dostępne w supermarketach, drogeriach, aptekach, na wielu stacjach benzynowych oraz w automatach w niektórych toaletach. 030/76900870 to numer telefonu centralnego, niemieckiego punktu poradnictwa. Anonimowość dzwoniących osób jest gwarantowana. (Odnośnie adresu zob rozdział Organizacje i kontakt).

Antykoncepcja i planowanie rodziny

Na praktyczne pytania dotyczące metod antykoncepcji i planowania rodziny odpowiadają lekarze oraz różne punkty poradnictwa, na przykład „Pro Familia“ lub specjalne ośrodki organizacji charytatywnych, np. „Arbeiterwohlfahrt“, „Caritas“ (Kościół katolicki) lub Diakonisches Werk (Kościół ewangelicki). Adresy i numery telefonów można znaleźć np. w książce telefonicznej lub w prasie lokalnej w rubryce „Beratungsstellen“(punkty poradnictwa).

Testy ciążowe, tzw. „Schwangerschaftstests“ są dostępne w aptekach.

Ciąża

Kobietom w ciąży posiadającym ubezpieczenie zdrowotne przysługuje prawo do szczególnej opieki zdrowotnej i wsparcia socjalnego: m.in. prawo do badań profilaktycznych, opieki lekarskiej i pomocy położnej, zaopatrzenia w leki, porodu w szpitalu, zasiłku macierzyńskiego lub porodowego.

Informacje dostępne są u lekarzy oraz w specjalnych punktach poradnictwa ds. ciąży prowadzonych przez takie organizacje, jak: Arbeiterwohlfahrt (AWO), Caritas, Diakonisches Werk, Niemiecki Czerwony Krzyż, Parytetyczny Związek Opieki Społecznej (DPWV), pro familia oraz urzędy ds. zdrowia.

Przerywanie ciąży (określane również jako „aborcja“) („Abtreibung“) jest w Niemczech dozwolone pod pewnymi warunkami: 1) ze względów medycznych bez ograniczeń czasowych, 2) ze względów kryminologicznych (np. w przypadku ciąży będącej następstwem gwałtu) do 12-go tygodnia ciąży, 3) ze względów osobistych / społecznych w ciągu pierwszych 12-tu tygodni ciąży, jeśli aborcji zażąda kobieta, która przedłoży lekarzowi zaświadczenie ze specjalnego punktu poradnictwa (wymagana konsultacja nazywa się „Schwangerschafts-Konflikt-Beratung“). Nikt nie może zmusić nas do aborcji lub wywierać presji przy podejmowaniu decyzji: takie zachowanie jest karalne. Informacje można uzyskać w wielu punktach poradnictwa: u lekarza, w organizacji „Pro Familia“, „Arbeiterwohlfahrt“, „Donum Vitae“ lub „Diakonisches Werk“. Adresy i numery telefonów można znaleźć np. w książce telefonicznej lub prasie lokalnej w rubryce „Beratungsstellen“ (punkty poradnictwa).