Poczta i telekomunikacja

Listy, paczki i porto

Koszty za transport listów i paczek obliczane są w zależności od wielkości i wagi. Koszty te fachowo określa się mianem „Porto“. Znaczki pocztowe można nabyć w każdym urzędzie pocztowym, w automatach przy poczcie i w niektórych sklepach z czasopismami, względnie artykułami tytoniowymi. Do każdego adresu w Niemczech przypisany jest pięciocyfrowy kod pocztowy (Postleitzahl) miejscowości, miasta lub gminy. Zestawienie kodów pocztowych znajduje się w książce kodowej „Postleitzahlenbuch“ dostępnej w oddziałach pocztowych. Raz do roku urzędy pocztowe rozdają także miejscowe książki telefoniczne i Żółte Strony „Gelbe Seiten“ (książki branżowe).

Z nielicznymi wyjątkami wszystkie przesyłki pocztowe, od karty pocztowej po paczkę, należy ofrankować. Napis „Porto zahlt Empfänger“ oznacza, że nie trzeba naklejać znaczka. Lista opłat jest dostępna na poczcie.

Poczta Niemiecka jest przedsiębiorstwem, z którego najczęściej korzystają klienci prywatni. Oprócz Poczty Niemieckiej są także inne przedsiębiorstwa, które transportują listy i paczki.

Tego, jakie to są firmy, możecie się Państwo dowiedzieć zaglądając na Żółte Strony do książki branżowej do rubryki „Kurierdienst“ lub „Paketdienst“.

Jednak na przeważającej części rynku przesyłania listów obowiązuje ustawowa wyłączna licencja przedsiębiorstwa Deutsche Post AG (do 31.12.2007).

Szczególnie ważne listy i dokumenty wysyła się pocztą za potwierdzeniem odbioru (Einschreiben). Adresat musi potwierdzić odbiór swoim podpisem. Listy za potwierdzeniem odbioru nadaje się w urzędzie pocztowym.

Telefon, faks, Internet

Są dwie możliwości telefonowania: w tak zwanej „sieci stacjonarnej“ i „sieci komórkowej“.

Sieć stacjonarna to po prostu telefon znajdujący się w mieszkaniu, który można wykorzystać do telefonowania, przesyłania faksów lub połączenia z Internetem.

W większości mieszkań łącze telefoniczne już się znajduje. Aby móc korzystać z tego łącza, konieczna jest rejestracja w firmie telekomunikacyjnej. Aparat telefoniczny można kupić lub wydzierżawić.

Poprzez cyfrowe łącze ISDN lub T-DSL klient uzyskuje większą liczbę linii, z których można korzystać równolegle. Na przykład do telefonowania, korzystania z faksu i Internetu; można też podłączyć większą liczbę telefonów lub komputerów. Łącze ISDN lub T-DSL jest wprawdzie droższe niż łącze analogowe, lecz łącza cyfrowe charakteryzują się szczególnie szybką transmisją danych i okazują się szczególnie korzystne, jeśli korzysta się intensywnie z Internetu.

W zależności od osobistych potrzeb można wybierać wśród wielu różnych ofert: jeśli wykonuje się wiele rozmów zamiejscowych lub telefonuje głównie wieczorem lub w weekendy? Jeśli w dużym stopniu korzysta się z Internetu sensowna może okazać się umowa na bazie stałej opłaty zryczałtowanej, tzw. „Flatrate“.

Zaś tego, która oferta jest odpowiednia, można dowiedzieć się w poradni dla konsumentów lub porównując ceny i usługi w Internecie (www.billiger-surfen.de).

Ze względu na to, że jest wiele taryf telefonicznych, mówi się o „dżungli taryfowej“. Pod adresem www.billiger-telefonieren.de można znaleźć przegląd taryf i warunków. Jeśli na początku wybierze się podłączenie do sieci przez „Deutsche Telekom“, największego operatora niemieckiego, można później w każdym momencie po krótkim okresie wypowiedzenia zdecydować się na innego operatora. „Deutsche Telekom“ ma swoje punkty we wszystkich miastach. Nazywają się one „T-Punkt“.

Numery telefonów miejskiej sieci telefonicznej można znaleźć w książce telefonicznej lub uzyskać dzwoniąc na informację telefoniczną (zob. rozdział Informacja telefoniczna). Pod numerem informacji można dowiedzieć się także o numery kierunkowe innych niemieckich miast. Numery niemieckich telefonów komórkowych rozpoczynają się od 017 lub 016.

Telefonowanie w tzw. systemie Call-by-Call może okazać się tańsze: jeśli chce się korzystać z systemu Call-by-Call, trzeba przed numerem wybrać specjalny numer dostępowy, aby rozmowa była rozliczana przez specjalnego operatora. Cena rozmowy jest wówczas uzależniona od warunków umownych danego operatora telefonicznego. Taryfy można sprawdzić w Internecie pod adresami:

www.teltarif.de

www.billiger-telefonieren.de

Większość międzynarodowych połączeń telefonicznych można wykonać samodzielnie korzystając z domowego telefonu. W celu połączenia z zagranicą należy wybrać 00, następnie numer kierunkowy kraju, numer kierunkowy miejscowości (bez poprzedzającego 0) i numer telefonu abonenta. Numer kierunkowy kraju uzyskacie Państwo w informacji telefonicznej.

Rozmowy międzynarodowe można również prowadzić niedrogo ze swoistych kawiarenek telefonicznych, tzw. Telefon-Shops. Ponadto są karty do telefonowania za granicę, które można wykorzystać z każdego telefonu. Niezależnie od tego, czy telefonuje się z Telefon-Shop’u, za pomocą karty telefonicznej, czy w systemie Call-by-Call: zawsze powinno się dokładnie porównać ceny i oprócz opłaty minutowej zwrócić uwagę również na jednorazową opłatę za inicjację połączenia.

Telefony komórkowe

W Niemczech telefony komórkowe nazywane są przeważnie „Handy“. Jest wielu operatorów, którzy w swej ofercie mają róże ceny, aparaty i warunki. Umów zawieranych z operatorami telefonii komórkowej najczęściej nie można wypowiedzieć krótkoterminowo. Przeważnie są one zawierane na 12 miesięcy lub na 24 miesiące.

Istnieje również możliwość nabycia karty telefonicznej z wykupionymi wcześniej minutami. Tego rodzaju karty nazywane są „kartami Prepaid“. Karty te można doładowywać. Nie płaci się tutaj abonamentu, jednak taryfy są wyższe. Kartę wkłada się do telefonu komórkowego.

Budki telefoniczne

Oprócz prywatnych telefonów stacjonarnych i „komórek“ są również telefony publiczne. Aby z nich skorzystać potrzebna jest albo karta telefoniczna, karta kredytowa lub monety. Karty telefoniczne można nabyć w oddziałach poczty, sklepach z prasą, kioskach itd.

Informacja telefoniczna

Pewne numery telefonów lub faksów można znaleźć w książce telefonicznej lub uzyskać w informacji telefonicznej. Numer informacji telefonicznej dla numerów w Niemczech to 11833, zaś dla numerów za granicą 11834. Pod numerem 11836 można uzyskać in formację w języku tureckim a pod 11837 w języku angielskim. Informacja innego operatora dostępna jest pod numerem: 11881. Również z „komórki“ można dowiedzieć się o numer telefonu (również w tym przypadku numer 11881). Informacje są odpłatne. Produkowane są również płyty CD-Rom zawierające większość niemieckich numerów telefonów. Również w tym przypadku są różni operatorzy. Numery telefonów można wyszukać w Internecie, np. pod adresem www.telefonbuch.de. Na stronie www.tariftip.de znajduje się wykaz aktualnie najtańszych numerów informacji telefonicznej.

Drukowany spis – książka telefoniczna – zawiera większość numerów telefonów w Państwa mieście. Adresy i numery telefonów firm i instytucji podane są na „Żółtych Stronach“. Obie te książki są dostępne w urzędach pocztowych.

Internet

Aby korzystać z Internetu potrzebny jest dostawca usług internetowych (provider). Czasopisma komputerowe regularnie informują o różnych ofertach i porównują ceny dużych providerów działających w całych Niemczech (lub providerów międzynarodowych). Oprogramowanie internetowe tych dużych operatorów najczęściej jest bezpłatne. Lecz jest też wielu regionalnych operatorów. Pomocne informacje można przeważnie znaleźć w sklepach komputerowych.

Numery obsługi

Wiele przedsiębiorstw oferuje numery do telefonicznej obsługi. Nazywają się one „Hotline“, „Info-Line“, „Info-Nummer“ lub „Service-Nummer“. Często takie połączenia telefoniczne są droższe niż „normalna“ rozmowa telefoniczna.

Koszty numerów obsługi są dostępne na stronie www.regtp.de