Indywidualne i zbiorowe prawo pracy

Wszyscy pracobiorcy, czy to pracownicy umysłowi czy też robotnicy, mają w Niemczech pewne prawa, określone przez ustawy, zbiorowe układy pracy i/lub pojedyncze umowy o pracę. Prawo pracy służy przede wszystkim do tego, by chronić pracobiorcę. Wszystkim pracobiorcom, niezależnie od pisemnej umowy o pracę, przysługują określone indywidualne prawa minimalne, np.:

• prawo do płatnego urlopu
• prawo do dalszej wypłaty wynagrodzenia w przypadku choroby oraz w święta
• prawo do ochrony przed zwolnieniem (łącznie z okresami wypowiedzenia)
• prawo do pisemnej informacji o istotnych warunkach umowy o pracę
• prawo do ochrony macierzyństwa

W odróżnieniu od ustawy w zbiorowych układach pracy mogą zostać wynegocjowane lepsze warunki a w umowie o pracę warunki lepsze niż w zbiorowym układzie pracy. Nazywa się to zasadą korzyści („Günstigkeitsprinzip“). Warunki pracy poniżej ustawowego minimalnego standardu są niedopuszczalne i nieważne.

Dochodzi do tego jeszcze zbiorowe prawo pracy, składające się z prawa dot. układów zbiorowych, prawa ustroju przedsiębiorstw i współdecydowania w zarządzaniu przedsiębiorstwem.