Święta ogólnoniemieckie
Dni świąteczne są generalnie wolne od pracy. Tylko niektóre zakłady usługowe, jak np. kawiarnie, piekarnie, restauracje i kina są z reguły otwarte. Święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy to tradycyjny okres odwiedzania rodziny. Znaczenie religijne tych świąt w ogólnej świadomości raczej zanika.
Początek Nowego Roku jest świętowany w noc sylwestrową z 31 grudnia na 1 stycznia. Tak jak w wielu innych krajach, również w Niemczech wszędzie jest świętowany Sylwester i o północy fajerwerkami wita się Nowy Rok. 1 stycznia (Nowy Rok) jest ogólnoniemieckim dniem świątecznym.
Wielkanoc wraz z „Wielkim Piątkiem“, „Niedzielą Wielkanocną“ i „Poniedziałkiem Wielkanocnym“ jest największym chrześcijańskim świętem i stanowi główne święto w roku kościelnym. To najstarsze święto Kościoła upamiętniające śmierć (ukrzyżowanie) i zmartwychwstanie (=Niedziela Wielkanocna) Chrystusa. Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie to fundamenty wiary chrześcijańskiej. Śmierć nie jest postrzegana jako koniec, lecz jako zbawienie. Wielkanoc przypada zawsze na pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca. Wielki Piątek i Poniedziałek Wielkanocny to dni świąteczne wolne od pracy.
1 maja, tak jak w wielu innych krajach, jest świętem „ruchu robotniczego“. Niemieckie Zrzeszenie Związków Zawodowych (DGB) rano, w dniu 1 maja w wielu większych miastach organizuje demonstracje i manifestacje polityczne. W wieczór poprzedzający dzień 1 maja wszędzie organizuje się imprezy pod hasłem „Taniec w maj“. W ten sposób, kontynuując stare tradycje, witany jest wiosenny miesiąc maj. W niektórych miejscowościach ustawia się również „Majowe drzewka“. Również to jest starą tradycją: Majowe drzewko było pierwotnie symbolem płodności wiosny.
„Wniebowstąpienie Chrystusa“ przypada w 40-tym dniu po Wielkanocy i upamiętnia wstąpienie Jezusa do Ojca w Niebie. Święto Wniebowstąpienia Chrystusa zawsze przypada w czwartek, dziewięć dni przed Zielonymi Świątkami.
„Zielone Świątki“ z niedzielą i poniedziałkiem Zielonych Świątek przypadają na 50 dzień po Wielkanocy. Zesłanie „Ducha Świętego“ w Zielone Świątki było punktem wyjścia misjonarskiego działania uczniów Jezusa. Dlatego też Zielone Świątki można określić mianem narodzin Kościoła. Poniedziałek Zielonych Świątek jest dniem świątecznym wolnym od pracy.
3 października jest dniem oficjalnego, ponownego zjednoczenia Niemiec Zachodnich i Wschodnich w roku 1990. To „święto narodowe“ w porównaniu ze świętami narodowymi w innych państwach – chociażby „dniem republiki“ (14 lipca) we Francji lub „dniem niepodległości“ (4 lipca) w USA – świętowane jest bardziej powściągliwie. Nie ma parad wojskowych, a jedynie festyny i spotkania z politycznymi przemowami w parlamentach i wielu ratuszach.
„Boże Narodzenie“ obejmuje trzy dni: 24 grudnia, „Wigilię“, pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, narodziny Jezusa Chrystusa (25.12.) i drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia (26.12.). W Wigilię w chrześcijańskich rodzinach przed lub po uczestnictwie w Mszy Świętej zapala się świece na choince i wtedy rozpoczyna się „gwiazdka“ tzw. „Bescherung“. Śpiewa się lub słucha się kolęd i członkowie rodziny obdarowują się wzajemnie prezentami. Dzieciom opowiada się legendę mówiącą, iż prezenty przyniósł Święty Mikołaj lub Dzieciątko Jezus. Wiele rodzin wynajmuje nawet Mikołaja, którego rolę odgrywają studenci przebrani w kostium. W pierwszym i drugim dniu Świąt Bożego Narodzenia wielu ludzi udaje się do kościoła na świąteczne msze. 25 i 26 grudnia są dniami świątecznymi wolnymi od pracy.